Z głębokim żalem przekazujemy informację o śmierci Profesor Ireny Grohman-Fleszar, wybitnego polskiego radiologa. Pani Profesor przez lata była związana z Instytutem Radiologii Warszawskiej Akademii Medycznej (Obecnie Warszawski Uniwersytet Medyczny), a następnie z II Zakładem Radiologii Klinicznej AM/WUM Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha 1a w Warszawie.
Profesor Fleszarowa była wybitną specjalistką w radiologii otolaryngologicznej. Współpracowała z Kliniką Otolaryngologii w Szpitalu Dzieciątka Jezus i potem w Szpitalu przy ul. Banacha. Jej ogromna wiedza z zakresu radiologii układu kostnego często zdumiewała współpracowników – potrafiła postawić trafną diagnozę na podstawie klasycznego zdjęcia rentgenowskiego bez wspomagania się TK i MR. Kilku pokoleniom młodych radiologów przekazała wiedzę dotyczącą interpretacji badań z zakresu rentgenodiagnostyki klasycznej. Wszyscy młodzi specjalizanci musieli obowiązkowo zaliczyć u niej kolokwium z anatomii radiologicznej, które nie należało do najłatwiejszych. Była wymagająca, ale równocześnie była bardzo ciepłą osobą, o ogromnej wiedzy i szerokich horyzontach, cenioną i lubianą przez współpracowników.
W okresie okupacji brała udział w konspiracji (Armia Krajowa) oraz w Powstaniu Warszawskim (m.in. w szpitalu powstańczym w Zalesiu Górnym koło Piaseczna, gdzie asystowała przy operacjach i opiekowała się rannymi przetransportowanymi z Lasów Chojnowskich, Lasów Kabackich i Lasu Pęcherskiego).
Pogrzeb Pani Profesor Fleszarowej odbędzie się 8 listopada (poniedziałek) o godz. 12.00 na Starych Powązkach (kościół Sw. Boromeusza).
Poniżej informacje o prof. Irenie Grohman-Fleszar zaczerpnięte ze strony internetowej Muzeum Powstania Warszawskiego:
Data urodzenia: 1924-11-12 (Petersburg); data śmierci: 2021-10-27
Funkcja (w Powstaniu Warszawskim): sanitariuszka
Wykształcenie do 1944 r.:
Szkołę powszechną, gimnazjum i liceum żeńskie Wandy z Posseltów Szachtmajerowej ukończyła w Warszawie. W okresie szkolnym wstąpiła do harcerstwa i była członkiem 16 Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej im. Lisa Kuli. Po maturze kontynuowała naukę na Tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich oraz w Szkole Sanitarnej Jana Zaorskiego – tajna medycyna.
Udział w konspiracji 1939 -1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – 4. Rejon – II batalion szturmowy „Odwet” („Odwet II”).
Do Armii Krajowej zwerbowana w lutym 1943 roku przez Stanisława Kiewlicza „Stacha”, który był jej kolegą szkolnym na tajnych kompletach Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego prowadzonych w Szkole sanitarno-medycznej dr. Jana Zaorskiego (była to Prywatna Szkoła Zawodowa dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie, niem. Private Fachschule für Sanitares Hilfpersonal in Warschau, działająca w Warszawie w latach 1941–1944 za zgodą niemieckich władz okupacyjnych).
Irena Grohman złożyła przysięgę w lutym 1943 roku w obecności dowódcy, por. Juliusza Sobolewskiego „Romana” w lokalu konspiracyjnym na ul. Wilczej. W oddziale pełniła funkcję łączniczki i sanitariuszki w sekcji sanitarnej Zofii Straszewicz ”Zosi Białej”.
Oddział :
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – 4. Rejon – II batalion szturmowy „Odwet” („Odwet II”) – dowódca por. Juliusz Sobolewski ps. „Roman” (1917-1956), następnie szpital powstańczy w Zalesiu Górnym koło Piaseczna, gdzie u boku dr. Zenona Waleckiego ps. Erazm asystowała przy operacjach oraz opiekowała się rannymi przetransportowanymi z Lasów Chojnowskich, Lasów Kabackich oraz Lasu Pęcherskiego (VIII-IX 1944).
Losy po wojnie:
Lekarz – radiolog, doc. dr hab. medycyny. Przerwane wybuchem Powstania studia medyczne dokończyła na Uniwersytecie Poznańskim (dyplom 1947). W latach 1947-1961 pracowała jako lekarz rentgenolog w Szpitalu Wojewódzkim w Bydgoszczy oraz tamtejszym Centrum Doskonalenia Lekarzy. Do Warszawy powróciła w 1961 roku, gdzie początkowo pracowała jako Kierownik Pracowni Rentgenowskiej w Szpitalu Wojewódzkim przy ul. Czerniakowskiej, a następnie w Instytucie Radiologii Warszawskiej Akademii Medycznej (obecnie Warszawski Uniwersytet Medyczny). W 1952 roku uzyskała doktorat, w 1954 roku specjalizację drugiego stopnia a w 1977 roku habilitację. Członek Polskiego i Europejskiego Naukowego Towarzystwa Radiologicznego. Pełniła także funkcję sekretarza Zespołu Krajowego do spraw Radiologii i Medycyny Nuklearnej.
Odznaczenia:
Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka Weterana Walk o Wolność i Niepodległość.
Awanse:
W 2003 roku została awansowana do stopnia porucznika WP
Nazwisko po wojnie:
Fleszar, Irena Grohman – Fleszarowa. Za mąż wyszła w 1949 roku.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), w grobie rodzinnym
Źródła:
– materiały do Słownika Uczestników PW /MPW-teczka – zasób Pokoju Kombatanta
Link do ciekawego wywiadu prof. Ireny Fleszarowej z „Archiwum historii mówionej” na temat jej młodości i okresu okupacji.
https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/irena-grohman-fleszarowa,1697.html
